Vintage.

In april bracht Jacques van der Schans de bundel ‘Het Gezicht achter het Gedicht’ uit. Hij vroeg 23 dichters te schrijven over fotografie en maakte van de dichters een portret. Ik werd door Jacques benaderd om mee te werken aan dit project. Naast de bundel waarin zowel de gedichten als de foto’s te zien zijn, organiseerde hij een mooie expositie van de foto’s in Tilburg.

image-2017-05-03

 

Vintage. 

Een kort meisje beroert een anders stille
kamer. Met haar entrée wandelt een lichtstraal

door de kier van de deur en legt zich
over een heuphoge bijzettafel. Een enkele

fotolijst prijkt daar met zilveren rand op gehaakt
textiel. Het meisje staart met blauwe ogen,

maar dat doet niets voor de kleur. Zijn bewoner
lacht in zwart en wit, met strakke scheiding

in zijn glimmend haar. Zonder einde speurt
zij naar bevroren rimpels die ze zelf bedacht.

Er is niets buiten deze foto.
En de slecht belichte kamer doet de wereld

voor zoals die ooit was. In zwart en wit.
Dat hebben de camera’s destijds goed vastgelegd.

 

Zogenaamde Waakhonden

De afgelopen weken was ik bezig met de vertaling van het boek ‘Mijn Rotterdam, Jouw Rotterdam’. Carel van Rosmalen verzamelde verhalen en quotes over Rotterdam. Hij vormde een team met Mick Willemsen die zijn eigen foto’s van de stad bewerkte aan de hand van de verhalen. Het resultaat is zoals Carel: Rauw, niet perfect, maar gemaakt met ballen. Met een beetje geluk kun je het boek nog kopen bij De Oude Sluis in Delfshaven. Of neem een kijkje op de website van Carel, waar een pdf te vinden is.

Het boek met ingestoken vertaling is ondertussen op weg naar Amerika. Gezien mijn gedicht ‘Zogenaamde Waakhonden’ in het boek is opgenomen, vertaalde ik voor dit project voor het eerst eigen werk. Voor het origineel moet je het boek maar kopen, maar ik deel hier graag de vertaling met jullie:

Pretending Watchdogs

A red glow shines upon the streets.
The seemingly dry news-well causes barks for blood.
Every remark a cause
and a hundred replies per square digifeet.
I cannot meddle without joining,
so like an Elsa in yogi-pose I let it go.

Cause you took my never granted words
and put them an inch before my gob.
Dickdog.

 

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑