Vandaag verscheen een gastcolumn van mijn hand op de website van De Jonge Idealist. Klik hier voor de originele post. De Jonge Idealist is een initiatief van mijn vriendin Annemiek Lely: Een medium voor discussie onder jongeren over het streven naar een betere wereld. 

Ik ga meestal naar de Jumbo. Groot assortiment, praktisch om de hoek en – waarschijnlijk alleen in mijn beeldvorming – net iets goedkoper dan de AH. Gezien diners vooruit plannen niet in mijn systeem zit, kom ik er nogal vaak. Ik stoor me telkens weer mateloos aan de plastic zakjes waarin Jumbo de groenten verpakt. Daarbij kijk ik er ook raar van op dat je je appels nog steeds in een kosteloos plastic tasje mag doen om af te wegen. Is het gratis verstrekken van plastic tasjes niet verboden sinds 1 januari 2016?

Voor iedereen die zich deze dingen bij het doen van zijn dagelijkse boodschappen ook afvraagt, allereerst de reactie van Jumbo op het zakje om jouw paprika:

“Voor bepaalde soorten groenten en fruit geldt dat ze verpakt minder beschadigen en langer vers blijven. In sommige gevallen, bijvoorbeeld als meerdere varianten van hetzelfde product verkocht worden, is verpakken de beste optie om te kunnen etiketteren.”

Ok. Waarom verpakt de marktkoopman dan zelden zijn groenten? En de natuurwinkel aan de overkant helemaal niet? Met mijn magere kennis over dit onderwerp denk ik dat het allemaal te maken heeft met al dan niet lokaal inkopen. Ik vraag me af waar Jumbo zijn fruit en groente inkoopt…

Wat betreft de tasjes; het verbod is enkel van toepassing op plastic tasjes die worden verstrekt bij het afreken moment. Zolang je tasjes eerder in het winkelproces aan klanten toestopt is er dus eigenlijk niets aan de hand. Lang leve de plastic soep in onze oceaan.

Ik wil jullie graag wijzen op hoe het ook kan. Een initiatief dat in Groningen, Leiden en Utrecht al een poos een feit is: De verpakkingsvrije winkel. Je neemt gewoon je eigen potjes mee, of koopt ze daar, weegt deze vooraf aan het vullen en rekent daarna de inhoud af. Voor groenten zijn er recyclebare tasjes van een soort jute.

Naast het licht negeren van teleurstelling in mezelf omdat ik even goed een verpakte aubergine in mijn mandje stop wanneer de nood nog niet eens echt hoog is en het radicaal niet in een plastic tasje doen van mijn twee avocado’s en drie rode pepers, heeft deze zakjes waanzin weinig effect op mijn leven. Maar daar komt verandering in. Ik doe het niet meer, geen overbodig plastic meer op deze aardbol door Marjolein. Vanaf nu koop ik mijn groenten en fruit op de markt of een natuurvoeding winkel. Het gaat in alle steden nog niet even goed met de verpakkingsvrije winkels, maar ik ben ervan overtuigd dat dit in Rotterdam en Amsterdam wel kan. Ik ben er bij.