Twee dames zitten op het terras van De Oude Sluis. Ze zijn oud. Althans, met de gemiddelde medemens ter referentie. Hun voeten bungelen boven de groen bedrekte kolk van Delfshaven.
Een rok tot de knie beschermt de billen van het linker oudje voor de rieten stoel. Ze zitten daar maar. Zouden ze gezien hebben dat Marco buiten niet bedient? Of hebben ze al wat… Ik zie geen drankjes, wel wat gesmak. Kunstgebitten?
Geen mede-terras zitters. En dat terwijl het niet regent en het uitzicht daaro toch top of the notch Rotterdam is. Rechtsje staat op en zoekt de ingang. Toch kunstgebitten.
Leftie blijft moederziel alleen achter en ik vind haar prachtig. Teer met haar bungelende beentjes in steunkousen tegen een achtergrond van tram, paard met koets en een optocht van luid toeterende autos ter ere van een Turkse bruiloft. Tenminste, een dergelijke lawaai parade vindt met enige regelmaat plaats op de Schiedamse weg en deze reden daarvoor heb ik me ooit laten vertellen.
Ik mag het wel. Uitbundig vieren. Het zonnetje breekt door en de koffie komt eraan. Marco’s stem draagt door de straat. Nu enkel nog smakken met een koekje.
Marjolein Roozen 
Geef een reactie